Śpiewa Ola Polaska.

Obudziła się wiosną
Przepełniona nadzieją
Ciepłe wiatry jej wieją
Nowe kwiaty jej rosną
I nadzieja i kwiaty
Omotują ją złotem
Ach! Co teraz? Co potem?
Życie do niej się śmieje
Taka piękna dziewczyna

Jak Ariadna – nadzieję
Z kłębka wiosny rozwija
Świat jak istniał istnieje
Tylko ona przemija
Rzuciła się dogonić
To swoje przemijanie
Biegnie
Już nie przestanie
Jaka śmieszna dziewczyna!
Jaka głupia dziewczyna!