Taniec

Księżyc chudy i blady,
chory na melancholię,
błądzi w ciemnym przestworzu
nadziany na własne rogi.
Na schodach nieba tańczy
wodewil Pani Noc.
Suknią z cekinów gwiazd
pył zmiata Mlecznej Drogi.
Jej partner w srebrnej masce
– nikt nie wie kim jest on –
obrót, piruet, skłon,
półokrąg skrzydłem nogi.